Каб хутчэй пустое зелле,
колас ветрам наліваны,
вецце сплеценага хмелю,
і крапіву ля парканаў,
і сагнутую на вытак
нашых рэк нядолю-гора,
і дубцы сівой ракіты,
і з лапцей усе аборы,
хмар звісаючыя грывы,
песні, вырасшыя з плачу,
у жніво на нашых нівах
перагнуць на серп гарачы!